کشف انرژی تاریک، عجیبترین اتفاق علمی زندگی من بود. زمانیکه اولین بار، کیهانشناسی را مطالعه میکردم، همه ی کتابهای درسی، بخشی داشتند که به چگونگی بستگی عالم به مقدار ماده ی موجود در آن میپرداخت: "همانطور که جهان، منبسط میشود، نیروی کشش گرانش در موضع مقابل این انبساط قرار میگیرد. اگر مقدار ماده به اندازه ی کافی وجود داشته باشد، انبساط، معکوس میشود و آنوقت، همه چیز با یک صدای بلند، به هم برخورد میکند. اگر مقدار ماده، خیلی کم باشد، فقط سرعت دورشدن مواد از هم کاهش می یابد".
کشف انرژی تاریک، به این معنی است که سرعت انبساط جهان، اصلا کاهشی نیست، بلکه در حال افزایش است. "نیرویی وجود دارد که برعکس گرانش و قویتر از آن است و با دمیدن در جهان، موادِ آن را با آهنگی رو به افزایش، از هم دور میکند": این تقریبا همه ی چیزی است که میدانیم...
حتی واژه ی "انرژی تاریک" یک برچسب پوچ است، چون هنوز در حقیقت نمیدانیم که آیا شکلی از انرژی است یا خیر؟ ممکن است هیچ چیز هم نباشد. مثلا ممکن است گرانش در مقیاسهای کیهانی، به جای جذب، دفع کند. حتی در نظریه ی گرانش انشتین، جمله ای وجود دارد به اسم ثابت کیهان شناسی که ممکن است همین جمله، نشان دهنده ی دافعه ی بزرگ مقیاس باشد...
اما شاید انرژی تاریک، یک ماده باشد. این ماده، اغلب، اثیر* نامیده میشود و ویژگیهای غیرمعمولی همچون فشار منفی دارد. مواد- وبنابراین انرژی تاریک- میتوانند از جایی به جای دیگر، پخش شوند.
یک راه تحقیق درباره پخش شدگی انرژی تاریک، این است که آسمان را با دقت خیلی زیادی بررسی کنیم. اثرات گرانشی انرژی تاریک(و ماده ی تاریک) بر روی توزیع کهکشانها و آهنگ تشکیل آنها، ردهایی بجا میگذارد. این ردها را میتوان در یک نقشه ی دقیق و بطور آماری، اندازه گرفت. تلسکوپهای نقشه برداری آسمان، ماموریت پنج ساله ی خود را هفته ی اول سپتامبر 2013 آغاز کرد.
ماهیت انرژی تاریک، با پیش بینی سرنوشت جهان نیز ارتباط دارد. اگر انرژی تاریک، یک ثابت کیهان شناسی- یک ویژگی از فضا- است، در این صورت، نیرویی که اعمال میکند، با انبساط فضا قویتر میشود(big rip). اگر انرژی تاریک، ماده ای شبیه اثیر است، بسته به ماهیت دقیق ماده، احتمالهای زیادی بوجود می آید...
* Quintessence