وقتی دو تا ذره با هم برخورد میکنند، طبیعت، کتاب قوانینش رو باز میکنه تا ببینه حاصل این برخورد، چی میتونه باشه و بعد، از بین همه ی گزینه های ممکن، یکی رو بطور اتفاقی انتخاب میکنه.
فیزیکدانان، بطور کلی، این قوانینِ کتاب طبیعت رو قوانین پایستگی میگن. میشه گفت، هدف فیزیک ذرات، کشف قوانین پایستگی هست. بعضی از کمیتهای کوانتومی مثل جرم -انرژی، میتونن هر عدد کسری باشند؛ اما به نظر میرسه بعضی دیگه باید ضریبی از یک ثابت بنیادی باشند مثل اندازه حرکت زاویه ای. قوانین پایستگی که چنین محدودیتهایی دارند، اعداد کوانتومی گفته میشن.
یکی از نتایج اعداد پایسته ی کوانتومی، این است که بعضی از ذرات، فقط بصورت زوج تولید میشن. اگر عدد کوانتومی پایسته در یک برخورد صفر باشد، ذره ای که تولید میشود(1+) بایستی حتما یک همراه (1-) داشته باشد طوریکه مجموع اعداد کوانتومی این زوج، صفر شود. برخی از ذرات، فقط با همین استدلال، شناسایی شده اند.
به این ترتیب، محدودیت هایی از این دست به کمک فیزیکدانها میاد و جالب است که همین محدودیتها، به پیش بینی های مفید در علم منتهی میشود...